Μετρώντας κουκιά

 

 

 

Την ίδια ώρα που σχολές κλείνουν, η εργασιακή μας προοπτική καταστρέφεται, η μέριμνα διαλύεται και χιλιάδες φοιτητές κατεβαίνουν στο δρόμο πρέπει και στη μάχη των εκλογών να δώσουμε μήνυμα ανατροπής και ανυπακοής. Η κυβέρνηση ψάχνει κάθε ευκαιρία για να αναδείξει ότι οι αντιδράσεις και οι διαφωνίες με την πολιτική της είναι μειοψηφικές. Έτσι και για το φοιτητικό κίνημα θα προσπαθήσουν να περιγράψουν μια κατάσταση συναίνεσης και υποταγής στην πολιτική τους. Και αυτό για να έρθουν την επόμενη μέρα και να εντείνουν την επίθεσή τους στα Πανεπιστήμια. Αυτό θα το κάνουν μέσα από τη ΔΑΠ και τη ΠΑΣΠ που είναι χρόνια τώρα οι υποστηρικτές της κυβερνητικής πολιτικής στα Πανεπιστήμια. Πρέπει οι παρατάξεις της κυβέρνησης, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, να πάνε εκεί που ανήκουν. Στο περιθώριο.

 

Αυτή τη περίοδο, μάλιστα, που υπάρχει ανοιχτό μέτωπο του φοιτητικού κινήματος με την κυβέρνηση για το σχέδιο Αθηνά, με την ίδια την κυβέρνηση να αναδιπλώνεται συνεχώς από τον πανικό της και το φοιτητικό κίνημα να έχει μεγάλη δυναμική το σκηνικό στις φοιτητικές εκλογές πρέπει να τιναχθεί στον αέρα και να έρθουν τα πάνω κάτω, ώστε να αποδυναμωθεί ακόμα περισσότερο η κυβέρνηση και η πολιτική της και να πάρει άλλη πνοή ο αγώνας μας και οι φοιτητικοί σύλλογοι! Εμείς επιδιώκουμε αποφασιστικό μαύρισμα των καθεστωτικών παρατάξεων και μήνυμα ανατροπής μέσα από την ενίσχυση της ΕΑΑΚ, ως το πιο αγωνιστικό κομμάτι του φοιτητικού κινήματος που πάντα προσπαθεί να συμβάλει στην ανάπτυξη μαχητικών αγώνων που μπορούν να κερδίζουν και να εκφράσει μια άλλη αντικαπιταλιστική αριστερά που έχουν ανάγκη οι αγώνες απέναντι στην κυβέρνηση και στην Τρόικα και σε κάθε τους σύμμαχο και κόντρα στις λογικές ηττοπάθειας και διαχείρισης της μιζέριας μας της κοινοβουλευτικής αριστεράς.

 

Η αποχή από τις φοιτητικές εκλογές σημαίνει αυτοδυναμία ΠΑΣΠ-ΔΑΠ στον σύλλογο.

 

 

 

Είτε συνειδητή είτε όχι, το ίδιο αποτέλεσμα έχει. Δείχνει την αποστροφή της σπουδάζουσας νεολαίας από τα κοινά και την αδυναμία της να πάρει θέση για το κοινωνικό γίγνεσθαι. Ενισχύει την προσπάθεια της κυβέρνησης να διαλύσει τους συλλόγους, τα όργανα τους και εν τέλει το ίδιο το φοιτητικό κίνημα σε όλα τα επίπεδα. Ιδιαίτερα στις φετινές εκλογές, οι οποίες διεξάγονται σε χρόνο όπου η επίθεση σε λαό και νεολαία κλιμακώνεται, έχει μεγάλη αξία η συμμετοχή να αυξηθεί. Είναι σημαντικό οι φοιτητές (ένα μεγάλο κομμάτι της νεολαίας) να στείλουν ηχηρό μήνυμα ανυπακοής και καταδίκης στις κυρίαρχες πολιτικές. Στις πολιτικές των κυβερνήσεων, της ΕΕ και των μνημονίων – στις πολιτικές που εξαθλιώνουν τις ζωές μας και υποθηκεύουν το μέλλον μας.

 

 

 

ΔΑΠ-ΝΔΦΚ / ΠΑΣΠ

 

Δεξί χέρι της κυβέρνησης και βασικός εγγυητής της «ομαλότητας» μέσα στα πανεπιστήμια. Μιας ομαλότητας όμως που συνεπάγεται διάλυση του δημόσιου δωρεάν πανεπιστημίου και μετατροπή της γνώσης από δικαίωμα- σε εμπόρευμα για λίγους και εκλεκτούς. Η ΔΑΠ βρίσκεται πάντα ένα βήμα μπροστά από την κυβέρνηση. Ας μην ξεχνάμε το περιβόητο «παιδεία 2020» αλλά και το νέο επίτευγμα της – τις «5 θέσεις για τα ελληνικά πανεπιστήμια και ΤΕΙ» που ούτε λίγο ούτε πολύ, ζητούν περεταίρω σύνδεση της χρηματοδότησης με την αξιολόγηση και τις ανάγκες της αγοράς, αύξηση των μελών-επιχειρηματιών μέσα στα συμβούλια διοίκησης, ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, εστίες επί πληρωμή και δημιουργία ομάδων φύλαξης υπό της εποπτεία της ΕΛΑΣ μέσα στα πανεπιστήμια. Όσο για τη στάση της μέσα στο κίνημα, δίνει και αυτή από την μεριά της τον αγώνα της για να καταστείλει ότι κινείται και να μη «στενοχωρήσει» κυβέρνηση και ΕΕ. Διαλύει τους συλλόγους, εκφυλίζει τις Γενικές Συνελεύσεις, καταγγέλλει τις καταλήψεις και τον οργανωμένο αγώνα. Όπου το κλίμα το επιβάλλει, φοράει το αγωνιστικό της προσωπείο, καλώντας όμως σε μάχες-τουφεκιές που μόνο τα σχέδια του υπουργείου εξυπηρετούν. Επιπλέον η ΔΑΠ αποδεδειγμένα συσπειρώνει όλα τα ακροδεξιά στοιχεία μέσα στις σχολές. Ψήφος στη ΔΑΠ σημαίνει ψήφος στην κυβέρνηση και τη χρυσή αυγή. Σημαίνει έγκριση των πολιτικών διάλυσης των σπουδών και των ζωών μας. Εντέλει σημαίνει ψήφος ενάντια στο κίνημα και την αριστερά, ψήφος ενάντια στο σύλλογο και τον ίδιο τον φοιτητή.

 

Δεύτερος πυλώνας των κυβερνητικών πολιτικών μέσα στα πανεπιστήμια. Τα κροκοδείλια δάκρυα της ΠΑΣΠ και οι ισχυρισμοί της πως «άλλο ΠΑΣΠ και άλλο ΠΑΣΟΚ» δεν μπορούν πλέον να πείσουν κανένα φοιτητή αφού η στάση της μέσα στις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων (στάση είτε υπεράσπισης των μέτρων «ως αναγκαίο κακό» είτε απόλυτης σιωπής) δείχνουν ότι αποτελεί το φερέφωνο της κυβέρνησης μαζί με τη ΔΑΠ. Η ΠΑΣΠ είναι η παράταξη που στήριζε τη λαομίσητη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και έστρωσε το έδαφος στην κυβέρνηση με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο για την ψήφιση και την εφαρμογή του νόμου-Διαμαντοπούλου και κάθε άλλης αντιδραστικής μεταρρύθμισης μέσα στα πανεπιστήμια. Τώρα με το σχέδιο Αθηνά επιχείρησε να καλέσει τους συλλόγους σε αγώνες-εκτόνωσης που η ήττα τους ήταν προδιαγεγραμμένη. Η καταβαράθρωση του ΠΑΣΟΚ στην κοινωνία πρέπει να εκφραστεί και στους χώρους των πανεπιστημίων. Είναι τώρα που η ΠΑΣΠ πρέπει να δεχτεί το τελειωτικό της χτύπημα και να απομονωθεί από όλους τους συλλόγους πανελλαδικά.

 

Ψήφος σε ΔΑΠ και ΠΑΣΠ σημαίνει στήριξη των μνημονίων και της πολιτικής της που θέλει τους εργαζόμενους και τη νεολαία θύματα της κρίσης στο βωμό της οποίας θυσιάζονται δικαιώματα και κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα. Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με τις κυβερνήσεις και τα τσιράκια τους μέσα στις σχολές.

 

 

 

Μαυρίζουμε τις κυβερνητικές παρατάξεις!

 

ΠΚΣ-ΚΝΕ

 

Η αριστερά της ήττας και της υποταγής μέσα στα πανεπιστήμια. Η ΠΚΣ πέρα από τις αγωνιστικές της κορώνες δεν μπορεί να πιστέψει ότι στο σήμερα μπορούν να υπάρξουν υλικές νίκες και δε θέλει να συμβάλλει στη δημιουργία ενός πραγματικά επικίνδυνου φοιτητικού κινήματος. Αυτό δείχνει και η έλλειψη σχεδίου ενάντια στο Σχέδιο Αθηνά που ουσιαστικά καλούσε τους συλλόγους σε αγώνες-διαμαρτυρίας και δεν έβαζε καμία προοπτική νίκης και κλιμάκωσης. Αυτό δείχνει και η συνεχής άρνηση της για κοινή δράση με άλλες αριστερές δυνάμεις μέσα στα πανεπιστήμια που δεν μπορεί να αποτελεί απλά λάθος τακτική αλλά στρατηγική επιλογή. Όλο το προηγούμενο διάστημα ξεκίνησε μια τεράστια επίθεση προς τα αριστερά της και ιδιαίτερα προς τις δυνάμεις της ΕΑΑΚ, πράγμα που δείχνει και μια συνολικότερη κουλτούρα γύρω από την ενότητα της μαχόμενης αριστεράς στο κίνημα. Αντιμετώπισε το κίνημα σαν μέσο αναπαραγωγής και συσπείρωσης γύρω από το ΜΑΣ. Κάθε πολιτική της πρόταση κατέληγε στις εκλογές και στα «κόκκινα Δ.Σ.» αδυνατώντας να απαντήσει στα πραγματικά ερωτήματα που έμπαιναν απ την ίδια την πραγματικότητα. Είναι γεγονός ότι οι δυνάμεις του ΜΑΣ και της ΠΚΣ δεν μπορούν να συγκροτήσουν ένα αντίπαλο δέος απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές. Κάθε κίνηση τους διαπνέεται από την ηττοπάθεια και την αδυναμία συνολικής ρήξης και ανατροπής με το υπάρχον σύστημα.

 

ΑΡΕΝ

 

Ακολουθεί τα πολιτικά αδιέξοδα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι γεγονός η αδυναμία της να διαμορφώσει μία πολιτική πρόταση και να συγκροτήσει ένα υπαρκτό ρεύμα μέσα στα πανεπιστήμια. Μένει στις λογικές ενσωμάτωσης και διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια ώρα που μιλάει για αλληλεγγύη και αντίσταση αποχωρεί από τους φοιτητικούς συλλόγους και προσπαθεί να κρατήσει το κίνημα σε μια ρηχή, ακίνδυνη διαμαρτυρία χωρίς να προσφέρει ουσιαστικά στους αγώνες, προκειμένου να αναδείξει τη ”λύση” της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Καταγγέλλει τα μνημόνια και τις «κακές» κυβερνήσεις που μας έφτασαν ως εδώ- αρνείται όμως να καταλάβει ότι είναι η ίδια η φύση του συστήματος που δημιουργεί μνημόνια, την ΕΕ, χρέη, φτώχεια και πως για να ανατραπούν όλα αυτά χρειάζεται ένα μαζικό πολιτικό κίνημα που θα έρθει σε ρήξη με τους πυλώνες που στηρίζουν τον καπιταλισμό. Αφελώς προτείνει τη συγκρότηση μιας αριστερής κυβέρνησης η οποία θα επαναδιαπραγματευθεί εντός ΕΕ το μνημόνιο, λες και το κεφάλαιο μπορείς να το ξεγελάσεις ή η ΕΕ είναι σύμμαχος και όχι το στρατηγείο της επίθεσης στα δικαιώματα και τις ανάγκες μας. Για την κατάκτηση των δικαιωμάτων μας την «ευθύνη» έχουν οι σκληροί αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων και όχι οι διαπραγματεύσεις μια κυβέρνησης που ξεχνάει αυτές τις μάχες και το παίζει σωτήρας. Το αδιέξοδο της πρότασής τους φάνηκε στην περίπτωση της Κύπρου που παρά το αρχικό “όχι” στη Βουλή, η παραμονή και διαπραγμάτευση μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την ίδια ώρα που το ρώσικο κεφάλαιο τσακώνεται με το Γερμανικό για το ποιο θα έχει μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας, μόνο το λαό μπορεί να βγάλει χαμένο.

 

 

 

Ψήφος και στήριξη της ΕΑΑΚ σημαίνει ενίσχυση των δυνάμεων του κινήματος. Η ΕΑΑΚ είναι αυτή η δύναμη μέσα στα πανεπιστήμια που όχι απλά υπάρχει στα κινήματα αλλά συμβάλλει με κάθε τρόπο στη δημιουργία και την αναβάθμιση τους. Δεν πρεσβεύουμε την αριστερά που κάθεται στην γωνιά της και απαγγέλλει ξύλινους λόγους, αλλά την αριστερά που θέλει να βάλει στην κεφαλή των αγώνων την ανατρεπτική νεολαία ως εκείνον τον παράγοντα που μπορεί να αλλάξει την θλιβερή κοινωνική κατάσταση. Ενισχυμένη ΕΑΑΚ σημαίνει καταδίκη των πολιτικών των μνημονίων, της λιτότητας και της εξαθλίωσης καθώς και των εκφραστών τους (κυβερνήσεις-κεφάλαιο-ΕΕ-ΔΝΤ). Δείχνει εναντίωση στο σχέδιο Αθηνά και την συνολικότερη εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, εναντίωση σε ένα ολόκληρο σύστημα που μας κλέβει τη ζωή. Ψήφος στην ΕΑΑΚ δεν είναι ψήφος ανάθεσης – σημαίνει συλλογική στράτευση στις μάχες που μας περιμένουν από την επόμενη μέρα των εκλογών. Δηλώνει στήριξη και ενίσχυση του αγώνα. Ενός αγώνα ενάντια στο ξεπούλημα και την ιδιωτικοποίηση της παιδείας, ενάντια στο πανεπιστήμιο-επιχείρηση που θα λειτουργεί σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς και του κεφαλαίου και θα είναι ανοιχτό μόνο για λίγους και εκλεκτούς. Ειδικά το επόμενο διάστημα όπου τα προβλήματα επιβίωσης των φοιτητών και των εργαζομένων μέσα στα ιδρύματα θα ενταθούν, με την προσπάθεια για απολύσεις και διάλυση της φοιτητικής μέριμνας, ψήφος στην ΕΑΑΚ σημαίνει στήριξη στις καθημερινές συλλογικές μας μάχες, στήριξη ενός σχεδίου για την ανασυγκρότηση και ενίσχυση του φοιτητικού κινήματος, για να μπορέσουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και αλληλεγγύη την καθημερινότητά μας. Αγωνιζόμαστε για δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους χωρίς ταξικούς φραγμούς, για πανεπιστήμιο σύμφωνα με τις δικές μας ανάγκες και τις ανάγκες της κοινωνίας, για αξιοπρεπή δουλεία με δικαιώματα, για πολιτικές ελευθερίες και για την υπεράσπιση του ασύλου. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε και τίποτα δεν θα τους χαρίσουμε. Σε μια συγκυρία που η κρίση βαθαίνει και το κεφάλαιο επιτίθεται με τον πιο σκληρό τρόπο στον λαό και τη νεολαία για να την υπερβεί να δηλώσουμε ξεκάθαρα ότι δεν θα γίνομε εμείς τα θύματα της. Το μόνο χρέος που έχουμε εμείς είναι το χρέος της ανατροπής τους!

 

Γιατί ψήφος στην Α.Ρ.Α.Κ.-Ε.Α.Α.Κ σημαίνει ψήφο σε μια αριστερά:

 

• Ανεξάρτητη από την αστική πολιτική και ιδεολογία, σε μορφές και περιεχόμενο, από εργοδοτικούς και καθηγητικούς μηχανισμούς.

 

• Αντικαπιταλιστική που θα έρχεται σε ρήξη με την επίσημη πολιτική και το κράτος από τη σκοπιά των συμφερόντων των πληττόμενων κομματιών φοιτητών και εργαζομένων.

 

• Νικηφόρα, που θα πετυχαίνει υλικές νίκες στους αγώνες και θα αλλάζει συνειδήσεις, στη μάχη για τη συνολική απάντηση στην πιο βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε, διαχωριζόμενη από τη λογική της «επίσημης» αριστεράς (ΚΚΕ-ΠΚΣ, ΣΥΝ-ΑΡΕΝ) που αρκείται σε μια «αριστερή διαμαρτυρία» και τελικά ενσωματώνει στην πράξη κομμάτια της αστικής πολιτικής.

 

17 Απρίλη Ψηφίζουμε-Στηρίζουμε