ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ
ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ!
Συνάδελφε στις 16 Μάη καλούμαστε να ψηφίσουμε στις φοιτητικές-σπουδαστικές εκλογές. Με αφορμή αυτό το γεγονός θέλουμε να εκφράσουμε τη διαφορετική μας άποψη όσον αφορά την προεκλογική και εκλογική διαδικασία γενικά, αλλά και με βάση τη πρωτόγνωρη συγκυρία και το τεταμένο κοινωνικό κλίμα στο οποίο διεξάγονται αυτές οι εκλογές, λαμβάνοντας υπόψιν και τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από το αποτέλεσμα των πρόσφατων βουλευτικών εκλογών.
Στις 6 Μάη ο ελληνικός λαός καταδίκασε ξεκάθαρα την πολιτική ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΕΕ-ΔΝΤ. Αυτό όμως δεν φτάνει. Η επίθεση που έχει εξαπολυθεί στους εργαζόμενους και τη νεολαία είναι λυσσαλέα. Δεν έχει πλέον μεγάλη αξία να περιγράψουμε αναλυτικά τις μορφές που παίρνει ο κοινωνικός πόλεμος που διεξάγεται με θύμα τη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Όλοι ζούμε πλέον τι σημαίνει ανεργία στο 25%, χαράτσια, αύξηση φορολογίας, δραματικές μειώσεις μισθών και συντάξεων, δηλαδή πτώση του βιοτικού μας επιπέδου. Οι αυτοκτονίες λόγω οικονομικών προβλημάτων πλέων δεν αποτελούν καν είδηση. Ετοιμάζουν νέο πολύ χειρότερο τρόπο για να σπουδάζουμε, να εργαζόμαστε και να ζούμε, με απώτερο σκοπό να φορτωθούν τα βάρη της κρίσης οι εργαζόμενοι για να κερδίζουν πιο πολλά οι πλούσιοι.
Αλλά και στην εκπαίδευση και μέσα στο ΤΕΙ η κατάσταση δεν διαφοροποιείται. Λόγω της κρίσης αλλά και με πρόσχημα αυτήν τα ιδρύματα πιέζονται να λειτουργούν με επιχειρηματικά – ανταποδοτικά κριτήρια και γίνονται περικοπές παντού. Η κατάσταση χειροτερεύει με την ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου από την κοινοβουλευτική πλειοψηφία (που όπως φάνηκε πρόσφατα δεν αντιστοιχούσε στη πραγματικότητα). Κύριο πρόβλημα για το ΤΕΙ Ηρακλείου αποτελεί η μείωση των ωρομίσθιων καθηγητών και η αναπλήρωση μέρους του διδακτικού προσωπικού με αμειβόμενους σπουδαστές, γεγονός που οδηγεί σε μια αφόρητη κατάσταση σε εργαστήρια και θεωρίες και στην καταβαράθρωση της ποιότητας της παρεχόμενης γνώσης, ενώ συνολικά η υποχρηματοδότηση μαζί με την κλοπή των αποθεματικών των ταμείων των ιδρυμάτων απειλεί με κλείσιμο και το ΤΕΙ μας. Στην καθημερινότητά μας βλέπουμε την προσπάθεια πειθάρχησης και εντατικοποίησης των σπουδών που με την συναίνεση της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ εκφράζεται μέσω των αλυσίδων, του ορίου δήλωσης μαθημάτων και τις λίστες αναμονής αλλά και με την καθηγητική αυθαιρεσία να έχει φτάσει στο απροχώρητο.
Γιατί να μην ψηφίσεις:
ΠΑΣΠ–ΔΑΠ (παρατάξεις του μνημονίου)
Φέτος δεν έχει νόημα η ξεχωριστή κριτική στις παρατάξεις της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΕΕ-ΔΝΤ. Αμφότερες οι παρατάξεις της ΠΑΣΠ-ΔΑΠ αποτελούν το δικομματισμό στις σχολές. Η σύνδεση και εξάρτησή τους από τα κόμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι βαθιά και πολύμορφη (πολιτική, ιδεολογική, οικονομική) όσο και αν προσπαθούν να το αποκρύψουν. Η καταδίκη των κομμάτων της συγκυβέρνησης στις πρόσφατες εκλογές είναι ξεκάθαρη και είναι αδιανόητο να υπάρξει η νεκρανάσταση του δικομματισμού στο ΤΕΙ. Η καταδίκη της μνημονιακής πολιτικής πρέπει να είναι καθολική. Καταδίκη εκείνων που βλέπανε τις σχολές σαν τσιφλίκι τους, απολαμβάνοντας προνόμια και χωρίς ουσιαστική δράση για τη βελτίωση των σπουδών (αλυσίδες, περιορισμός διδακτικών ωρών, καθηγητική αυθαιρεσία). Στις εκλογές δεν υπάρχει φιλική ψήφος καθώς το αποτέλεσμα διαμορφώνει τους συσχετισμούς που θα καθορίσουν την πολιτική των συλλόγων τον επόμενο χρόνο. Οι δύο παρατάξεις είναι πανομοιότυπες σε κάθε πολιτικό και μη ζήτημα και συνεργάζονται χωρίς κανένα προβληματισμό. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε την αντιδημοκρατική στάση των δύο παρατάξεων με αποκορύφωμα τις αποφάσεις τους που είχαν σαν αποτέλεσμα το να μην διεξαχθεί Γενική Συνέλευση σε καμία σχολή το εαρινό εξάμηνο. Κάθε ψήφος στην ΠΑΣΠ και τη ΔΑΠ είναι ψήφος συναίνεσης και στήριξης της πολιτικής του μνημονίου, της συγκυβέρνησης της λιτότητας και των αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων. Είναι ψήφος ενάντια στα συμφέροντα και τις ανάγκες μας. Σε αυτές τις εκλογές μαυρίζουμε τις ΠΑΣΠ και ΔΑΠ όπως μαυρίσαμε και τα κόμματα που τις στηρίζουν.
Από την άλλη:
ΠΚΣ-ΜΑΣ (παράταξη του ΚΚΕ)
Η ΠΚΣ (και το ΜΑΣ) είναι η πολιτική δύναμη που καλεί το κίνημα, να αγωνιστεί όχι για να νικήσει αλλά για να βγάλει τα συμπεράσματα από την ήττα του, ακριβώς γιατί δεν πιστεύει ότι μπορούμε σήμερα να αποσπάμε κατακτήσεις. Χαρακτηριστική είναι η στάση της στην αρχή της χρονιάς όταν, παρά την θέση της ενάντια στον νόμο Διαμαντοπούλου και την εφαρμογή του, τοποθετήθηκε ενάντια στο αναδυόμενο φοιτητικό κίνημα των 300 καταλήψεων, όπως και κατά την ψήφιση των συμβουλίων διοίκησης στο ΤΕΙ όπου σε τέσσερις ημερομηνίες ψήφισης του συμβουλίου, το ΜΑΣ περιορίστηκε σε μια απλή παρουσία, χωρίς καμία διάθεση να μπλοκάρει στην πράξητην εφαρμογή της πιο σημαντικής πτυχής του νόμου, με την ηττοπαθή λογική ότι “αν δεν έρθει η λαϊκή εξουσία δεν μπορούμε να κερδίσουμε τίποτα”. Αν δεν ήταν η Πρωτοβουλία Αγώνα Σπουδαστών (με τη καθοριστική συμβολή της ΑΡΑΚ) στον αποκλεισμό της διοίκησης και τη σύγκρουση με τους παράγοντες που ήθελαν την εφαρμογή του νόμου, τώρα ο νέος νόμος θα εφαρμοζόταν κανονικά. Για την ΠΚΣ αγώνας είναι μόνο οι πρακτικές του ΚΚΕ. Διαδήλωση είναι μόνο οι κομματικές παρελάσεις με το ΠΑΜΕ, όλα τα άλλα ή τα καταδικάζει ή λέει ότι δεν υπήρξαν ποτέ. Παρά κάποιες σωστές θέσεις που έχει (ενάντια στην επιχειρηματικοποίηση των ΤΕΙ, ενάντια στην ΕΕ και τον κυβερνητικό συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ) η στάση, της πολιτικής λάσπης και του ψέματος σε ότι κινείται αριστερά της καθώς και η συντονισμένη της προσπάθεια να μας ταυτίζει με τον ΣΥΡΙΖΑ έχει καταντήσειτραγική και τελικά είναι επικίνδυνη για τα κινήματα που θέλουμε να βγουν στο προσκήνιο. Σε αυτή τη συγκυρία είναι καταστροφικό ότι δεν αντιλαμβάνεται πως η κοινή δράση της αριστεράς στο κίνημα στη βάση αρχών, αποτελεί αναγκαιότητα για την ανατροπή της επίθεσης. Μάλιστα τον τελευταίο καιρό αυτή η λογική έχει στοιχίσει και στο κίνημα.
ΑΡΕΝ (παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ)
Η ΑΡΕΝ παρόλο που είναι υπέρ των αγώνων, υποβαθμίζει συνειδητά τις γενικές συνελεύσεις αλλά και το αναγκαίο διεκδικητικό και αντι-ΕΕ περιεχόμενο που πρέπει να έχει τι φοιτητικό κίνημα. Από τη μεριά της ακολουθεί τα πολιτικά αδιέξοδα και τις αντιφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργώντας αυταπάτες για κυβερνητική λύση στα προβλήματα της χώρας με ψήφο ανάθεσης. Αντιφάσεις που στην εκπαίδευση γίνονται ακόμα πιο ξεκάθαρες. Οι φοιτητές τα τελευταία χρόνια έχουν νιώσει στο πετσί τους τι σημαίνει ΕΕ και η στρατηγική της για την εκπαίδευση. Όποιος λέει ότι είναι ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου δεν γίνεται να μη λέει κουβέντα για την ΕΕ που υπαγορεύει όλες αυτές τις κατευθύνσεις. Το φοιτητικό κίνημα πρέπει να έχει απάντηση για τα μείζονα ζητήματα της περιόδου, ριζοσπαστικό πολιτικό περιεχόμενο και δομές οργάνωσης και συντονισμού από τα κάτω. Μια αριστερά φιλοευρωπαϊκή και με τη λογική της διαχείρισης και της ανάθεσης, δεν είναι χρήσιμη για το κίνημα και τους φοιτητές αλλά μόνο για τον εαυτό της.
Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η αποχή είναι συνενοχή σε αυτά που η ΠΑΣΠ και η ΔΑΠ μας ετοιμάζουν. Στις εκλογές η φωνή των σπουδαστών πρέπει να ακουστεί. Η αποχή είτε γίνεται από τη σκοπιά της διαμαρτυρίας, είτε από τη σκοπιά της απάθειας και της παραίτησης έχει το ίδιο αποτέλεσμα: κανένα! Εξάλλου τόσα χρόνια τα επίπεδα αποχής ήταν πολύ υψηλά. Δεν φαίνεται αυτό να εμπόδισε τις ΠΑΣΠ και ΔΑΠ να κάνουν ότι έκαναν και ούτε πρόκειται.
Εξάλλου αν το άκυρο και η αποχή άλλαζαν κάτι θα ήταν παράνομα…
αντίθετα…Ψήφος στην Α.Ρ.Α.Κ.-Ε.Α.Α.Κ σημαίνει ψήφο σε μια αριστερά:
- Ανεξάρτητη από την αστική πολιτική και ιδεολογία, σε μορφές και περιεχόμενο, από εργοδοτικούς και καθηγητικούς μηχανισμούς.
- Αντικαπιταλιστική που θα έρχεται σε ρήξη με την επίσημη πολιτική και το κράτος από τη σκοπιά των συμφερόντων των πληττόμενων κομματιών φοιτητών και εργαζομένων.
- Νικηφόρα, που θα πετυχαίνει υλικές νίκες στους αγώνες και θα αλλάζει συνειδήσεις, στη μάχη για τη συνολική απάντηση στην πιο βάρβαρη επίθεση που δεχόμαστε, διαχωριζόμενη από τη λογική της «επίσημης» αριστεράς (ΚΚΕ-ΠΚΣ, ΣΥΝ-ΑΡΕΝ) που αρκείται σε μια «αριστερή διαμαρτυρία» και τελικά ενσωματώνει στην πράξη κομμάτια της αστικής πολιτικής.
Αυτό το πολιτικό ρεύμα και αυτήν την αριστερά θέλει να εκφράσει η ΕΑΑΚ μέσα και έξω από τα πανεπιστήμια, στις καθημερινές μάχες των σχολών, στις κεντρικές πολιτικές αναμετρήσεις που βρίσκονται μπροστά μας.
Ειδικά στο σύλλογο της ΣΤΕΦ φέτος θεωρούμε εφικτό στόχο, άλλα και τεράστια αναγκαιότητα να σπάσουμε την αυτοδυναμία της ΠΑΣΠ. Έτσι ώστε να μην κάνει καμία παράταξη ότι γουστάρει.
Στο όνομα του συλλόγου να μιλάνε μόνο οι γενικές συνελεύσεις.
Για να δώσουμε τις μάχες που έρχονται με καλύτερους όρους.
Ψήφος στην ΑΡΑΚ-ΕΑΑΚ στις πιο κρίσιμες φοιτητικές εκλογές της 10ετιας, σημαίνει ουσιαστική και μαχητική καταδίκη της συγκυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ από τη μεριά της νεολαίας. Είναι ψήφος που βλέπει την επόμενη μέρα ως μια νέα αρχή αγώνων. Δεν είναι μια ψήφος στείρας καταγγελίας και ανάθεσης στους «ειδικούς» αλλά μια ψήφος συλλογικής στράτευσης στις μάχες που μας περιμένουν από την επόμενη μέρα των εκλογών. Μάχες στις οποίες το φοιτητικό κίνημα πρέπει να συγκρουστεί με σχέδιο και προοπτική. Μέσα από ένα κίνημα αμεσοδημοκρατικό, κόντρα στις λογικές που το σύνολο των καθεστωτικών παρατάξεων προωθούν (απομαζικοποίηση των Γενικών Συνελεύσεων και το χτύπημα του συνόλου των διαδικασιών).Για μια άλλη εκπαίδευση, εργασία και ζωή, όχι αυτή του ΔΝΤ, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Για να γίνει καθαρό σε όλους ότι η νεολαία δεν συναινεί, δεν σιωπά..
ΣΤΙΣ 16 ΜΑΙΟΥ, σε Σ.Τ.ΕΦ. Σ.Δ.Ο. Σ.Ε.Υ.Π.
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ-ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ
35.318975
25.102338