Μπλόκο μου κάναν τα ΕΑΑΚ, μπ(ρ)λόκο και πάλι μπ(ρ)λόκο

Αυτό που καταρχάς νιώθουμε την ανάγκη να πούμε σε ότι άφορα το μπλοκάρισμα της πρώτης απόπειρας εφαρμογής του νέου νομού μέσω της (μη!!!) εκλογής των εσωτερικών μελών του συμβουλίου διοίκησης σήμερα Παρασκευή 20/1/2012 στο ΤΕΙ Ηρακλείου είναι ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ !!! μπράβο στην ίδια την Α.Ρ.Α.Κ. , στους υπόλοιπους συντρόφους από την ΕΑΑΚ Ηρακλείου, στους συναγωνιστές της ΑΡΕΝ, τους συναγωνιστές Α/Α, και γενικά σε όλους τους συναγωνιστές που από κοινού συγκροτήσαμε την Πρωτοβουλία Αγώνα Σπουδαστών. Όλοι μαζί εμείς και με την βοήθεια των συναδέλφων απ το ΤΕΙ Χανιών ολοκληρώσαμε μια κινητοποίηση με επιτυχία, πετύχαμε μια νίκη! Μια κινητοποίηση που δεν ήταν καθόλου δεδομένο ότι θα συμβεί και πόσο μάλλον ότι θα πετύχει το σκοπό της, να μην γίνουν οι εκλογές.
Η ημερομηνία διεξαγωγής (τελευταία εβδομάδα μαθημάτων και εξετάσεων εργαστηριών, 3 μέρες πριν την έναρξη της εξεταστικής) αποδεικνύει για άλλη μια φορά τις προθέσεις της διοίκησης του ΤΕΙ να περάσει « στη ζούλα » άλλη μια διαδικασία εφαρμογής της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, όπως τόσες φορές έχει κάνει (ή έχει προσπαθήσει να κάνει). Μια διαδικασία-κομμάτι ενός νομού που από το Σεπτέμβρη επανειλημμένα έχουν καταδικάσει όλες οι γενικές συνελεύσεις των σπουδαστικών συλλόγων του ΤΕΙ Κρήτης.
Η σημερινή κινητοποίηση όμως απέδειξε ότι όταν οι φοιτητές παλεύουν για το δίκιο τους, όταν υπάρχει σχέδιο, όταν υπάρχει οργάνωση, μαζικότητα, συνέπεια και αποφασιστικότητα τίποτα δεν είναι αδύνατο. Αλλά σήμερα είδαμε και κάτι άλλο. Όταν ο ελληνικός λαός περνά τα πάνδεινα και η κοινωνική κατάσταση είναι εκρηκτική, δεν μένει καμία κοινωνική ομάδα ανεπηρέαστη. Σήμερα λοιπόν διαπιστώσαμε ότι υπάρχει αγωνιστική διάθεση από πολλά κομμάτια της εκπαιδευτικής κοινότητας κάτι που δεν υπήρχε το προηγούμενο διάστημα. Ο αγώνας του φοιτητικού κινήματος (πρέπει να) είναι κοινός γιατί η επίθεση που δεχόμαστε είναι κοινή, με την πλειοψηφία των μόνιμων καθηγητών, με τους ωρομίσθιους καθηγητές, με τους διοικητικούς υπάλληλους και όλους τους εργαζόμενους του ιδρύματος. Και σήμερα πολλοί απ αυτούς ήταν μαζί μας και αρκετοί μας βοήθησαν στην πράξη. Γιατί καταλαβαίνουν πλέον (ακόμα κι αν διαφωνούν ορισμένοι με τις μορφές πάλης) ότι ο αγώνας μας δεν είναι ένας αγώνας συντεχνιακός εναντία σε ένα νόμο αλλά αγώνας δίκαιος, υπεράσπισης της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Ότι κάθε αγώνας που στρέφεται εναντία στη συγκυβέρνηση πασοκ-νδ-λαος, ενάντια στην ΕΕ και το ΔΝΤ και τις επιλογές τους είναι αγώνας όλων. Και ότι κάθε νίκη αυτών των αγώνων θα μας φέρνει πιο κοντά στη συνολική ανατροπή.
Τελικά ότι κι αν γίνει με τα συμβούλια ( ηλεκτρονική ψηφοφορία, σε ξενοδοχείο κλπ) να το ξέρουν τα τσιράκια της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων, ότι αυτό το αγωνιστικό δυναμικό που εμφανίστηκε πρώτη φορά αυτές τις μέρες είναι πολλά υποσχόμενο και θύμισε ότι το μέλλον ανήκει στην ανυπότακτη νεολαία. Σε όλους εμάς.

Υ.Γ. για την σχεδόν προδοτική στάση της ΚΝΕ σήμερα, θα πρέπει να αναφερθούμε κάποια άλλη στιγμή